- ذئاب الغضی (ذَ / ذِ بُلْ غَ ضا)
در تاج العروس آمده است: و ذؤبان العرب لصوصهم و صعالیکهم و شطارهم الذین یتلصصون و یتصعلکون لأنهم کالذئاب و هو مجاز و ذکره ابن الاثیر فی ذوب و قال الاصل فی ذؤبان الهمز ولکنه خفف فانقلبت واواً وذئاب الغضی شجرٌ یاوی الیه الذّئب. و هم بنوکعب بن مالک بن حنظله من بنی تمیم. سموا بذلک لخبثهم لان ذئب الغضی اخبث الذّئآب. - انتهی. و رجوع به ذئب الخمر شود